Łyżka naturalnego miodu to nie tylko rozkosz dla kubków smakowych, ale przede wszystkim solidna porcja zdrowia. Słoik „płynnego złota” kryje w sobie wiele zalet. Specjał stanowi bogate źródło wielu składników odżywczych, wykazuje szereg właściwości leczniczych, a nawet – jako komponent kosmetyków – pomaga zadbać o urodę.
Składniki odżywcze i działanie antybakteryjne miodu
Istnieje wiele rodzajów miodu, ale w naszym kraju największą popularnością cieszą się miody lipowe, wielokwiatowe, akacjowe, wrzosowe, gryczane, spadziowe i rzepakowe.
Miód znany jest przede wszystkim z właściwości antybakteryjnych. Nadtlenek wodoru, który zawiera, pomaga organizmowi zwalczać bakterie – jego 3-procentowy roztwór to nic innego jak woda utleniona, która służy np. do odkażania ran . Podobne działanie (m.in. na ziarniaki Gram-dodatnie i pałeczki Gram-ujemne) wykazują również inne składniki złocistego specjału: lizozym, apidycyna i inhibina – największą dawkę ostatniej substancji znajdziesz w miodach lipowych i grykowych, które powstają w pasiekach znajdujących się 1000 m n.p.m. Miód oddziałuje też na grzyby Candida, laseczki wąglika, prątki gruźlicy.
Miód to cenne źródło witamin (m.in. A, C, z grupy B) i bogactwo minerałów, jak chlor, fosfor, magnez, wapń, żelazo czy mangan. Potas i acetylocholina, które ma w składzie, wywierają korzystny wpływ na serce. Miód zawiera także niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu kwas foliowy, pantotenowy i biotynę.
Działanie lecznicze miodu
„Płynne złoto” pomoże Ci, gdy cierpisz na bezsenność – wystarczy odrobinę miodu rozpuścić w wodzie i wypić, by zasnąć. Cukierki lub dropsy z miodu dodadzą energii, kiedy poczujesz zmęczenie, przywrócą jasność myślenia, zadbają o serce. Jeśli chcesz zintensyfikować działanie terapeutyczne miodu – sięgnij po środki łączące specjał z ziołami. Miód uzupełniony aronią reguluje ciśnienie krwi i pomaga osobom cierpiącym na brak apetytu. W towarzystwie melisy wykazuje właściwości uspokajające i rozkurczowe, z pokrzywą – korzystnie wpływa na trzustkę i wzmaga przemianę materii. Połączenie miodu z podbiałem działa przeciwzapalnie, antybakteryjnie i wykrztuśnie.
Preparaty na bazie miodu poleca się m.in. dzieciom, seniorom, osobom w czasie intensywnego wysiłku fizycznego (np. sportowcom) oraz umysłowego. Pomagają wrócić do zdrowia i pełni sił po długotrwałych, wyczerpujących schorzeniach, poprawiają apetyt i wzmacniają system immunologiczny.
Miód w kosmetykach zapewnia skórze odpowiedni poziom nawilżenia i pomaga zadbać o piękne, zdrowe włosy.
Jak odróżnić miód naturalny od sztucznego?
Kiedy kupujesz miód, staraj się sprawdzić, czy jest to produkt całkowicie naturalny, bez dodatku sztucznych substancji. Skosztuj go – smak „płynnego złota” wiele o nim mówi. Gdy prawdziwy smakołyk znajdzie się na języku, najpierw czuje się dominującą słodycz, która po chwili ustępuje wrażeniu subtelnego pieczenia, a następnie delikatnego drapania w gardle. Skład i pochodzenie miodu możesz również zweryfikować inaczej – przyjrzyj się, w jaki sposób specjał spływa z łyżeczki – równomierny, nieprzerwany strumień, który na podstawce formuje się w charakterystyczną stożkowatą górkę – to produkt naturalny (sztuczny zwyczajnie rozlewa się na talerzyku). Sztuczny specyfik inaczej też rozpuszcza się w wodzie – robi to dość szybko i równomiernie, podczas gdy prawdziwy miód rozpuszcza się niejednolicie, zostawia w wodzie specyficzne, „wstęgi” i smugi. Warto również (przed zakupem) położyć na wagę słoik, w którym znajduje się smakołyk – litr naturalnego miodu powinien ważyć od 1,38 do 1,45 kg.
Co jeszcze pozwala odróżnić naturalny specjał od sztucznego? Prawdziwy miód parę miesięcy po zebraniu ulega krystalizacji, która nie wpływa na jego właściwości. W sztucznych miodach natomiast proces ten nie zachodzi. Miód – bezcenne „płynne złoto”
Miód zawiera szereg cennych składników odżywczych i wykazuje wiele właściwości leczniczych, m.in. wzmacnia serce, wspomaga pracę mózgu i działa antybakteryjnie. Zanim jednak zaopatrzysz się w słoik „płynnego złota”, sprawdź, czy to produkt w stu procentach naturalny i czy nie kryją się w nim sztuczne domieszki
Właściwości miodu zależą głównie od tego, z jakich roślin pszczoły zbierały nektar, spadź i pyłek kwiatowy. I tak:
Miód wielokwiatowy, zwany potocznie miodem tysiąca kwiatów, pszczoły wytwarzają z nektarów zebranych z wielu roślin miododajnych kwitnących na polach, w sadach, lasach i na łąkach w tym samym czasie. Miód z kwiatów wiosennych ma jasny kolor, przyjemny zapach i łagodny smak. Miód z nektaru kwiatów letnich jest znacznie ciemniejszy i ma bardziej zdecydowany smak oraz zapach. Dzięki łatwo przyswajalnym cukrom prostym wspomaga mięsień sercowy. Pomocny przy chorobach wątroby i pęcherzyka żółciowego. Osobom uczulonym na pyłki pomaga znosić i uodparniać się na alergie. Ze względu na łagodny smak, miód wielokwiatowy poleca się podawać dzieciom przy leczeniu grypy, iębień, chorób dolnych dróg oddechowych, a także zapobiegawczo.
Miód rzepakowy jest w stanie płynnym prawie bezbarwny lub ma barwę lekko słomkową i słaby zapach kwiatów rzepaku. Bardzo szybko krystalizuje, drobne kryształki mają smalcowatą konsystencję oraz białą lub kremową barwę. Dobrze rozpuszcza się w wodzie. Pomocny w leczeniu wątroby, trzustki, nerek, układu pokarmowego, wrzodów żołądka i dwunastnicy. Polecany jest przy leczeniu schorzeń układu krążenia, niewydolności mięśnia sercowego, dusznicy sercowej i miażdżycy. Obniża ciśnienie tętnicze krwi i wyrównuje niedobory potasu w organizmie. Skuteczny także przy iębieniach i stanach zapalnych dróg oddechowych. Przyspiesza gojenie ran. W przypadku oparzeń zapobiega tworzeniu się pęcherzy.
Miód spadziowy wytwarzają pszczoły z zebranej z drzew i roślin rolniczych wydzieliny produkowanej mszyce i czerwce. Wsprzedaży spotykamy najczęściej miody ze spadzi iglastej i ze spadzi liściastej. Różnią się barwą, konsystencją, smakiem, aromatem i szybkością krystalizacji. Są to miody gęstsze od nektarowych i zawierają więcej związków mineralnych, szczególnie potasu, fosforu, chloru, siarki, wapnia, magnezu i żelaza. Charakteryzuje je wysoka aktywność antybiotyczna i bakteriobójcza. Działają antyseptycznie, przeciwzapalnie i wykrztuśnie, wspomagają system odpornościowy człowieka. Polecane są w schorzeniach dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, serca, układu krążenia, układu nerwowego, przy zaburzeniach trawienia. Zalecane są osobom pracującym dużo przy komputerze.
Miód lipowy w stanie płynnym ma kolor jasnożółty, czasem bursztynowy z zielonkawym odcieniem. Zapachem przypomina kwiaty lipy. W smaku jest pikantny, czasem z lekką goryczką. Działa antyseptycznie, przeciwskurczowo, napotnie, przeciwgorączkowo, wykrztuśnie, lekko nasennie i uspokajająco, obniża gorączkę. Pomaga w leczeniu grypy, iębienia, kaszlu, ostrych i przewlekłych chorobach iębieniowych, anginach, zapaleniach zatok obocznych nosa, dróg oddechowych. Zalecany jest przy chorobach dróg moczowych i nerwicach. Odznacza się wysoką aktywnością antybiotyczną.
Miód akacjowy w stanie płynnym jest jasny. Odznacza się niską aktywnością antybiotyczną. Pomocny w leczeniu wrzodów żołądka, dwunastnicy, zapalenia błony śluzowej oraz stanów kurczowych jelita cienkiego i grubego. Zalecany przy leczeniu nadkwasoty żołądka, zaburzeń przewodu pokarmowego i układu trawiennego. W chorobie wrzodowej przyspiesza regenerację tkanki, odnowę błony śluzowej, usuwanie nadżerek i owrzodzeń. Łagodnie wycisza niepokój wewnętrzny, ułatwia zasypianie, wzmacnia znużony, wyczerpany organizm. Zaleca się wypicie na 2 godziny przed snem szklanki naparu z melisy z łyżką miodu akacjowego. Ze względu na dużą zawartość fruktozy może być stosowany przy niektórych rodzajach cukrzycy.
Miód mniszkowy (z kwiatu mniszka lekarskiego, popularnego mleczu kwitnącego na przełomie kwietnia i maja) ma jasnożółty kolor, krystalizuje szybko, nierównomiernie. Ma wysoką aktywność biologiczną (czy biotyczną). Polecany jest przy chorobach żołądka, zaburzeniach trawienia, chorobach jelit, skurczach żołądka i jelit oraz chorobach wątroby i dróg żółciowych, a także przy niedokrwistości i schorzeniach reumatycznych. Pomocny w stanach wyczerpania psychicznego i fizycznego.
Miód wrzosowy należy do najlepszych miodów nektarowych. Ma barwę brunatno-czerwoną. Krystalizuje dość szybko, przybierając galaretowatą konsystencję w kolorze pomarańczowym lub ciemnobrunatnym. Nie jest zbyt słodki, ma przyjemny zapach wrzosu. Zalecany jest przy chorobach dróg moczowych, prostaty, kamicy nerkowej oraz przy zapaleniu jelit i biegunkach. Zwiększa odporność organizmu i chroni przed rozwojem zakażeń.
Miód gryczany jest najczęściej ciemno-herbaciany lub brunatny. Ma charakterystyczny zapach i ostry smak. Dzięki dużej zawartości rutyny, substancji oczyszczającej naczynia, polecany jest przy miażdżycy, chorobie wieńcowej i nadciśnieniu tętniczym. Sprzyja odbudowe komórek kostnych, wzmacnia układ odpornościowy. Przyspiesza gojenie ran i zrastanie kości. Stosowany jest w leczeniu iprewencji schorzeń układu krążenia powodowanych przede wszystkim występowaniem miażdżycy. Polecany również przy zapaleniach nerek i opłucnej, stanach osłabienia pamięci, leczeniu jaskry, osłabionego wzroku i słuchu.
Miód faceliowy jest jasnożółty, ma przyjemny, delikatny, lekko kwaśny smak. Po krystalizacji staje się jasnokremowy, prawie biały. Zalecany jest przy iębieniach i nieżycie żołądka.
Miód malinowy w stanie płynnym jest jasnożółty, a po skrystalizowaniu ma barwę żółtobiałą. Smak ma przyjemny i słodki, azapachem przypomina owoce maliny. Działa napotnie, rozgrzewająco, antyseptycznie i przeciwgorączkowo. Stosuje się go w iębieniach, schorzeniach górnych dróg oddechowych, nieżycie żołądka, jelit, niedokrwistości oraz prewencyjnie przy miażdżycy. Wzmacnia układ odpornościowy i wspomaga pracę serca. Ze względu na doskonały smak i łagodność działania polecany jest szczególnie dzieciom.
Miód nostrzykowy o lekkim zapachu waniliowym ma jasny kolor, a po skrystalizowaniu staje się jeszcze jaśniejszy lub żółty. Zawiera kumarynę, która obniża ciśnienie tętnicze krwi. Miód działa uspokajająco i nasennie. Zalecany przy nerwicy serca oraz przy innych schorzeniach serca i naczyń krwionośnych. Zapobiega degeneracjom mięśnia sercowego na tle miażdżycy oraz zakrzepowemu zapaleniu żył. Ma wpływ na zmniejszenie krzepliwości krwi, obniża ciśnienia krwi oraz wykazuje działanie przeciwkrzepliwe. Zaleca się go jako środek przeciwskurczowy w chorobie wieńcowej serca i zakrzepicy naczyń wieńcowych. Można polecić także przy bezsenności, migrenie, nerwobólach i zespole klimakterycznym.
Miód nawłociowy pojawił się sprzedaży nie tak dawno. Ma charakterystyczny kwaśnosłodki smak, po skrystalizowaniu mętnieje iprzybiera jaśniejszą barwę. Odznacza się wysoką aktywnością antybiotyczną. Polecany jest przy dolegliwościach i schorzeniach dróg moczowych, pęcherza, prostaty, kamicy nerkowej i zapaleniu jelit. Pomocny przy leczeniu grypy, kataru, iębień i biegunek. Jest lubiany dzieci.
Miód koniczynowy wytwarzają pszczoły z nektaru koniczyny białej i czerwonej. Jest aromatyczny, łagodny i ma kwaskowaty smak. Wstanie płynnym ma słomkowo-żołtą lub łososiową barwę. Krystalizuje powoli, przyjmując gęstą, drobnoziarnistą konsystencję. Działa wykrztuśnie, napotnie, przeciwzapalnie i moczopędnie. Jest skuteczny przy zatrzymaniu moczu, w leczeniu biegunek, niedomagań przewodu pokarmowego, zapalenia oskrzeli i wyczerpania nerwowego. Dzięki dużej zawartości fruktozy polecany jest przy cukrzycy.